در روزهایی که فضای کشور پر از اضطراب و اخبار نگران‌کننده است، به‌ویژه با حوادث ناگواری که در ساعات اخیر رخ داده، شاید بزرگ‌ترها درگیر تحلیل، نگرانی، و گفت‌وگو درباره شرایط سیاسی و امنیتی باشند. اما آنچه در این میان نباید نادیده گرفته شود، روحیه و سلامت روانی فرزندان ماست.
کودکان و نوجوانان هرچند شاید ظاهر آرامی داشته باشند، اما از طریق گفت‌وگوهای خانوادگی، صدای اخبار، یا حتی فضای مجازی، در معرض اطلاعات پراکنده و نگران‌کننده قرار می‌گیرند. ترس، بلاتکلیفی و اضطراب در این سنین می‌تواند تاثیرات پنهان ولی عمیق روانی برجای بگذارد.
در چنین شرایطی، وظیفه‌ی اصلی والدین و مربیان، ایجاد حس امنیت، آرامش و اطمینان خاطر در فرزندان است. نه با نادیده گرفتن واقعیت‌ها، بلکه با حضور فعال، گفت‌وگوی صادقانه و دلسوزانه، و کنترل فضای روانی خانه.
چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟
-
حضور آرامش‌بخش داشته باشیم؛ حتی یک بغل ساده یا گفتن «کنارت هستم» می‌تواند دنیا را برای یک کودک امن‌تر کند.
-
اطلاعات را کنترل کنیم؛ نه دروغ بگوییم، نه جزئیات ترسناک را بازگو کنیم.
-
فعالیت‌های عادی را ادامه دهیم؛ بازی، کتاب‌خوانی، نقاشی یا حتی تماشای فیلم خانوادگی، بهترین پادزهر اضطراب است.
-
فضای بیان احساسات ایجاد کنیم؛ بگذاریم بچه‌ها بپرسند، حرف بزنند، و احساسشان را بروز دهند؛ شنیدن بدون قضاوت، مهم‌ترین حمایت است.
فرزندان‌مان در این روزها بیش از همیشه به ما نیاز دارند؛ نه به پاسخ برای همه‌چیز، بلکه به حضور آرام، همراه و پذیرای ما.
