اغلب، مردم زمانی به دنبال آموزش فرزند پروری میروند که در انتظار اولین فرزندشان هستند و دوران هیجانی را تجربه می کنند. مطمئناً احساسات دیگری در درون و بیرون آن ها شناور است که باعث به وجود آمدن سوالاتی از جمله این موارد میشود:
«آیا شیردهی طبیعی بهتر است یا شیر خشک؟»
یا
“چگونه می توان یک کودک را در نیمه شب به خواب برد؟”
این سوالات و سوالات دیگر با اهمیت هستند. اما سوال مهمتری معمولا در نظر گرفته نمیشود:
والدین چه کسانی هستند؟
درک ماهیت فرزندپروری میتواند به شما کمک کند تا تعریف معنادار خود را از فرزندپروری بسازید و در نهایت تصمیم هایی بسیار معقولانه و منطقی بگیرید.
فرزندپروری چیست؟
بررسی تعاریف واژه والدین در فرهنگ لغت های مختلف یک شروع مفید است. منابعی مانند مریام وبستر، دیکشنری کمبریج، دیکشنری کالینز و دیکشنری دات کام به روش های بسیار مشابهی تعریف می کنند که فرزندپروری چیست. با استفاده از ترکیبی از این منابع رسمی، تعریف فرزندپروری شامل عناصری مانند موارد زیر است:
- فرآیند تربیت کودک از بدو تولد تا بزرگسالی مستقل
- تسهیل در تربیت کودک در تمام مراحل رشد
- مراقبت و پرورش کودک
- انجام مسئولیت های والدینی که همراه با تربیت فرزند است
- عمل مراقبت از کودک به جای ارتباط بیولوژیکی با کودک
- ایجاد محیطی سالم در حین رشد کودک – انجام اقداماتی برای تضمین رشد اجتماعی و آموزش که با ارزشهای شما همسو باشد.
- فراهم کردن یک زندگی خانگی با ثبات مالی (توجه داشته باشید: این به معنای ثروتمند بودن نیست)
- سازگاری با نیازهای در حال تغییر کودک در حین رشد و تکامل
این تعاریف دقیق و مفید هستند و بینشی در مورد اینکه فرزندپروری چیست به شما ارائه می دهند.
پدر و مادر بودن به چه معناست؟
فرزندپروری خوب فقط یک عمل روباتیک نیست. موضوع فقط توجه به نیازهای فرزند نیست. در حالی که این مراقبت بسیار مهم است، این تنها جنبه فرزندپروری نیست. انجمن روانشناسی آمریکا سه هدف اصلی والدین را توصیف می کند. تنها مورد اول شامل نیازهای اساسی است.
- حفظ سلامت و امنیت کودکان
- آماده سازی کودکان برای بزرگسالی مستقل
- آموزش ارزش هایی که با فرهنگ والدین همسو باشد
به طور مشابه، سازمان Proud 2 Parent (2017) این مفاهیم را به عنوان تعاریف فرزندپروری فهرست می کند:
- رفع نیازهای اساسی
- حفاظت
- آماده سازی
- عشق
- منتهی شدن
و در نهایت ایمن و سالم نگه داشتن کودکان و تامین نیازهای اولیه نیازهای حیاتی بقا هستند. فرزندپروری شامل مأموریت های دیگر نیز می شود، مسئولیت هایی که معنای عمیقتری را به والدین القا می کند.
آماده کردن کودکان برای بزرگسالی نقش اساسی والدین است.
شما فرزندی را بزرگ نمی کنید. شما یک فرد کوچک را بالغ می کنید
هر روز، والدین به روشهای آگاهانه عمل میکنند تا به فرزندانشان کمک کنند تا به افرادی با شخصیت، احترام، احساس مسئولیت، انگیزه و مهارتهایی تبدیل شوند که به آنها کمک کند تا در دوران کودکی و هم در بزرگسالی موفق باشند. نقش رهبری والدین در این فرآیند اهمیت زیادی دارد.
در حالی که به نظر میرسد این آمادهسازی و الگوبرداری مسئولیتهای سنگینی هستند که نیاز به مهارتهای متعدد والدین دارند. این آمادگی عمدتاً از طریق گردش با فرزند، بازی کردن با هم و به طور کلی زندگی مشترک انجام می شود. چنین همزیستی می تواند پیوندهای قوی والدین-فرزند ایجاد کند و معنی و مفهومی مشترک را به والدین و فرزندشان القا کند.
مفهوم والدین، حتی قوی تر از آمادگی، عمل و عشق بی قید و شرط است. بزرگ کردن بچهها میتواند چالشبرانگیز و همراه با سختی باشد. با این حال، زمانی که رابطه شما ریشه در عشق دارد، پیوندی قوی دارید که میتواند شما را در هر زمان که با هم مخالفت و مشاجره کنید، به هم نزدیک کند. عشق ورزیدن به فرزندانتان آنها را پرورش می دهد و به پیشرفت آنها کمک می کند. در آغوش گرفتن، یک بوسه بر سر، خنده و لذت با هم بودن شاید بهترین توصیف برای معنای فرزندپروری باشد.
آنچه باید در مورد فرزند پروری بدانید!
-
عشق و روابط را تقویت کنید
رابطه شما با فرزند(فرزندان)تان در خط مقدم هر کاری است که به عنوان والد انجام می دهید. تمام کارها حتی برای رسیدگی به مشکلات ناخوشایند و استرس زا در نهایت در مورد پرورش فرزند است. در واقع، گفته شده است که 90 درصد از تعاملاتی که با فرزندتان دارید باید در مورد ارتباط باشد تا فرزند شما بتواند 10 درصد دیگر را که مستلزم اصلاح شدن است، بپذیرد.
-
کمک به رشد کودکان: نظم و انضباط و فراتر از آن
این غیرمعمول نیست که مردم تصور کنند نظم و انضباط به معنای چیزهایی مانند برقراری نظم یا تحت کنترل درآوردن بچه ها است. بسیاری حتی آن را به عنوان مجازات می دانند. با این حال، نظم و انضباط در واقع در مورد آموزش است. چند نکته برای والدین در مورد نظم و انضباط:
- با آنها آرام و آرام صحبت کنید.
- از فریاد زدن، کتک زدن یا تهدید کردن خودداری کنید، چنین رفتارهایی باعث بروز ترس خواهند شد.
- محکم باشید؛ وقتی پیامدی را ذکر می کنید، به آن پایبند باشید.
- منصف باشید؛ عواقب یک کار اشتباه باید با جرم مطابقت داشته باشد.
- خوب بودن بچه ها را ببینید و به آنها بگویید.
- مقاوم باشید؛ قوانین و محدودیت هایی را تعیین کنید و هر بار از آن پیروی کنید تا به فرزند خود بیاموزید که زندگی در خانه پایدار و قابل پیش بینی است.
- یک پیام مفید برای ارسال به بچهها برای تقویت رابطه شما در حین آموزش رفتار صحیح این است: “من شما را بدون قید و شرط دوست دارم، اما کاری که انجام دادید را دوست ندارم.”
در اینجا نکات مهم دیگری وجود دارد که باید در مورد تربیت فرزندان بدانید:
- به فرزندان خود انتخاب های ساده بدهید، زیرا انتخاب ها مهارتهای تصمیم گیری را ایجاد می کنند.
- اجازه دهید بچهها بازی کنند و ساده لوح باشند. شما نیز با آنها ساده لوحانه برخورد کنید.
- هر روز با هم بخندید.
- زمانی را برای انجام یک کار سرگرم کننده اختصاص دهید.
- برای فرزندان خود بخوانید؛ وقتی بزرگتر شدند با آنها بخوانید
- با هم بیرون بروید
- عشق به یادگیری را در خود و آنها پرورش دهید.
- فرصتهایی برای معاشرت کردن فرزندانتان ایجاد کنید (بازی، کلاس و غیره)
- اجازه دهید تخیل خود را با بازی وانمودی و بازی آزاد توسعه دهند.
- به بچه ها فضا و فرصت برای دست و پا زدن خلاقانه بدهید. همانطور که آنها درگیر فعالیت های خلاقانه می شوند و ناامید می شوند، اجازه دهید خودشان از طریق آن کار کنند تا مهارت های حل مسئله و احساس موفقیت را ایجاد کنند.
آخرین نکته: به خودتان هم اجازه دهید خلاقانه دست و پا بزنید. شما شکست های فرزندپروری را تجربه خواهید کرد زیرا فرزندپروری فرآیندی شگفت انگیز و خسته کننده است. در صورت نیاز به کمک به منابع علمی والدین مراجعه کنید. به اهداف و ارزش های خود صادق باشید، به فرزندان، خود و شریک زندگی خود عشق بورزید و از بهترین و بدترین زمان لذت ببرید.
استراتژی فرزند پروری چیست و هدف آن چیست؟
استراتژی های فرزندپروری، اصولی هستند که به شما اجازه می دهند باورهای خود را در مورد تربیت فرزندان را به خاطر بسپارید و به آنها عمل کنید. این اصول یک سیستم اعتقادی را تشکیل می دهند که از آن برای انتخاب راهبردهای فرزندپروری مناسب استفاده میشود.
فرزندپروری پر از چالش، دشواری و فراز و نشیب است. داشتن یک استراتژي به شما کمک می کند در مسیر خود بمانید و علیرغم این عوامل استرس زا فرزندان خود را به خوبی تربیت کنید. به نظر می رسد بسیاری از مردم می خواهند در زندگی شما با فرزندانتان نقش داشته باشند. با این حال، شما کسی هستید که می دانید چه چیزی برای فرزندانتان بهتر است. استراتژیهای فرزندپروری میتوانند به هدفمندی فرآیند تربیت فرزند کمک کنند. آنها می توانند:
- انتخاب ها و تعاملات شما را هدایت کنند.
- به عنوان مجموعه ای از دستورالعمل ها عمل کنند که تصمیمات، قوانین و سیاست های شما را شکل می دهد
- نقش شما را به عنوان پدر و مادر فرزندانتان شرح دهد.
- وظیفه فرزندپروری را معنادار کند.
- به شما کمک می کند تا راهبردهای فرزندپروری مناسبی را انتخاب کنید که مناسب شما و فرزندانتان باشد.
داشتن این چارچوب برای زندگی شما با فرزندانتان مفید است.. بیایید نگاهی بیندازیم به اینکه چگونه فلسفه خود را برای فرزندپروری توسعه دهید.
۲ سوال مهم:
- میخواهید بچههایتان در حال حاضر و وقتی که بزرگسال هستند چگونه شما را توصیف کنند؟
- وقتی صحبت از نظم و انضباط می شود، چه کلمه ای می تواند رویکرد شما را توصیف کند و شکل دهد؟
مهمترین ارزش شما به عنوان والدین
وجود چنین جملات و سوالاتی در بیانیه ماموریت فرزندپروری شما،باعث شفافیت مسیر فرزند پروری و موفقیت شما در این مسیر میشود. چند نمونه دیگر از این جملات:
- بچه ها، بزرگسالان مینیاتوری نیستند و هنوز در حال یادگیری هستند. انتظارات من از آنها متناسب با سن آنها خواهد بود.
- سلامت جسمی و سلامت روان فرزندانم در قلب گفتار و اعمال من قرار دارد.
- این مهم است که فرزندانم به بزرگسالانی با انگیزه، انعطاف پذیر و دلسوز تبدیل شوند. تصمیمات من از این امر حمایت خواهد کرد.
فرزندپروری نیاز به استراتژی دارد. برای تدوین استراتژی فرزندپروری نیاز است تا قوائد و قوانینی برای خود تعریف کنید. موارد زیر میتواند شروع خوبی برای تعیین چهارچوب استراتژی فرزند پروری شما باشد.
- هر روز عشق و محبت را به فرزندان خود نشان دهید
- تشویق فرزندانتان به استقلال
- با مشارکت در آموزش فرزندانتان عشق به یادگیری را تقویت کنید
- مدل سازی مهارتهای زندگی از جمله پرورش، مسئولیت مالی، انگیزه، سلامت عاطفی
- ایجاد مهارتهای ارتباطی برای سلامت اجتماعی
البته شما استراتژیهای شخصی خاص خود را نیز برای فرزندپروری خواهید داشت. یکی از نقاط قوت تدوین استراتژی فرزندپروری این است که این استراتژی منحصراً متعلق به شماست و متناسب با خانواده و شرایط شماست.
محدودیت و نقطه قوت یک استراتژی فرزندپروری
این استراتژیها راهنماهای برجستهای هستند، اما تضمین نمیکنند که شما مرتکب اشتباه نخواهید شد یا بچههایتان بینقص خواهند بود یا اینکه فرزندپروری هرگز سخت نخواهد بود.
با این حال، استراتژی شما میتواند شما را بیشتر در مسیر حرکت نگه دارد، باعث میشود که پس از یک شکست، دوباره بلند شوید و به جلو بروید. از آنجایی که شما یک نقشه خاص دارید، حتی در صورت ورود به دوران بحران، با شناخت آن دوره میتوانید از آن عبور کنید.
5 مهارت برتر فرزندپروری که در عصر دیجیتال به آنها نیاز خواهید داشت!
جمع آوری مهارت های فرزندپروری که در عصر دیجیتال به آن نیاز دارید، وظیفه مهمی است که شما بدون توجه به سن فرزندانتان با آن روبرو هستید. اگر مادر یا پدری هستید که در حال حاضر مشغول تربیت فرزندان 18 ساله یا کمتر هستید، با چیزی روبرو هستید که هیچ نسل قبلی از والدین در این سطح با آن سروکار نداشته اند. طیف گستردهای از فناوری و پلت فرم های رسانه های اجتماعی آماده و منتظر استفاده شما از آنها هستند. توسعه مهارتهای فرزندپروری برای عصر دیجیتال به شما کمک میکند تا در هنگام حرکت در دنیای فناوری، فرزندان خود را به طور مثبت پرورش دهید.
یکی از جنبههای دشوار فرزندپروری در عصر دیجیتال، ایجاد تعادل در کودکان برای آماده شدن برای زندگی در دنیای الکترونیکی است. خبر خوب این است که به همان اندازه فناوری برای همه مهم است که درباره آن بیاموزند و از آن استفاده کنند. شما به عنوان والدین هنوز مهمتر از وسایل الکترونیکی در زندگی فرزندانتان هستید. برای شروع، از این فهرست مهارتهای فرزندپروری که در عصر دیجیتال به آنها نیاز دارید استفاده کنید:
-
درباره کارهایی که فرزندانتان در دستگاههای دیجبتال انجام میدهند بیاموزید.
هر چه بیشتر بدانید که فرزندانتان از چه سایتها، برنامهها و سیستمهایی استفاده میکنند و همچنین نحوه استفاده از آنها را بدانید، بهتر میتوانید درباره استفاده از آنها تصمیم بگیرید و بر آنها از منظر آگاهانه نظارت کنید. وقتی آنها بدانند که شما دنیای آنها را درک می کنید، به احتمال زیاد به شما گوش می دهند و به افکار شما احترام می گذارند.
-
به فرزندانتان اجازه دهید زندگی دیجیتالی خود را به شما آموزش دهند.
برای بسیاری از والدین دشوار است که به فرزندانشان اعتراف کنند که بچه ها بیشتر از والدینشان می دانند. با توجه به استفاده از فناوری، بچه ها دانش و تجربه بیشتری دارند. سطح اطلاعات فرزندان شما از فضای دیجیتال بسیار بیشتر از مهارت و اطلاعات فعلی شما از این فضاست. بگذارید آنها به شما آموزش دهند. همانطور که در حین یادگیری با آنها صحبت می کنید، اعتماد به نفس و مهارتهای ارتباطی را به آنها آموزش می دهید.
البته نرمافزارهایی برای محدودسازی فعالیت فرزندان شما در فضای دیجیتال وجود دارد اما ممکن است این برنامهها هم راستا با استراتژی فرزندپروری شما نباشد.
-
برای خانواده خود برنامه استفاده از برنامههای اجتماعی تدوین کنید.
با تدوین یک برنامه برای استفاده اعضای خانواده از شبکههای اجتماعی و ابزارهای دیجیتال، به هریک از اعضای خانواده کمک خواهید کرد تا متناسب با نیازهای فردی خود، میزان و نحوه استفاده از شبکههای اجتماعی و ابزارهای دیجیتال را مدیریت کنند. سعی کنید در تدوین این برنامه از خود اعضای خانواده و به خصوص فرزندان کمک بگیرید. با این کار علاوه بر اینکه استراتژی خود را از حالت دستوری خارج میکنید، فرصتی برای کمک به آنها برای توسعه تفکر انتقادی، استدلال، و مهارت های مذاکره ایجاد کردهاید. این فرصت خوبی برای ایجاد مهارت های ارتباطی خانوادگی نیز هست.
مواردی که باید در نظر بگیرید عبارتند از محدودیتهای زمانی، دستگاههایی که بچهها میتوانند استفاده کنند و نمیتوانند استفاده کنند، چه بازیها و برنامههایی قابل قبول هستند، و هر چیز دیگری که برای شما مهم است.
-
مراقب عادتهای خود باشید
باید سعی کنید خودتان به برنامهریزیهای انجام شده احترام بگذارید. متعهد بودن شما به برنامهریزیها باعث همکاری بیشتر فرزندان شما در اجرای این برنامهها خواهد شد. نباید اجازه دهید که حرف و عمل شما در استفاده از شبکههای اجتماعی و ابزارهای دیجیتال با هم متفاوت باشد.
مخصوصاً با توجه به نگرانیهای مربوط به رفتار آنلاین بچهها، تمرکز بر روی «نباید» و «نه» آسان است. به هر حال، والدین می خواهند فرزندانشان ایمن باشند و به شیوه ای سالم رشد کنند. یک راه عالی برای تقویت این امر، تعامل با فرزندانتان است. با آنها بازی های رومیزی انجام دهید. پروژه های خلاقانه انجام دهید. با هم بخوانید. حس کنجکاوی، کاوش و ماجراجویی را در آنها پرورش دهید. به آنها فرصت دهید تا آنقدر در دنیای واقعی درگیر شوند که نخواهند در دنیای دیجیتال حضور داشته باشند.
سبک فرزند پروری شما می تواند بر سلامت روان کودک شما تأثیر بگذارد!
سبک فرزندپروری به نحوه تعامل شما با فرزندان و همچنین چگونگی و چرایی تربیت فرزندانتان اشاره دارد. این مهم تحت تأثیر استراتژی فرزندپروری شما، دوران کودکی شما، شخصیت شما و عوامل دیگر است. سبک فرزندپروری نیز توسط عناصر ناخودآگاه خارج از آگاهی شما هدایت می شود. سبک فرزندپروری شما بر سلامت روانی فرزندان شما تأثیر می گذارد. در اینجا، انواع سبکهای فرزندپروری و اینکه هر کدام چگونه میتواند بر سلامت روان فرزندان شما تأثیر بگذارد را بررسی میکنیم.
سبک های متفاوت فرزند پروری
تاکنون سبکهای فرزندپروری متاوتی ارائه شده است. از این میان، چهار رویکرد کاملاً پذیرفته شده و مبتنی بر تحقیق وجود دارد که به طور کامل رفتار والدین و تأثیر آن بر کودکان، از جمله سلامت روان آنها را توضیح میدهد (برودریک و بلوویت، 2006). چهار سبک رسمی فرزند پروری:
-
معتبر
-
اقتدارگرا
-
مجاز
-
بی توجهی
فرزندپروری می تواند کودک محور یا والدین محور باشد. می توان آن را پرورش دهنده یا کنترل کننده توصیف کرد. برخی از انواع فرزندپروری به کودکان کمک میکنند تا از نظر روانی در حین رشد و تکامل خود سالم باشند در حالی که برخی دیگر می توانند استرس و مشکلات سلامت روانی ایجاد کنند.
سبک فرزند پروری مقتدرانه به عنوان سالمترین و مثبتترین سبک از همه سبکها پذیرفته میشود. این سبک کاملا فرزندمحور بوده و به نیازهای مختلف خانواده پاسخ میدهد. والدین مقتدر به دنبال ایجاد رابطه مثبت با فرزندان خود هستند. این والدین پرورش میدهند و به طور مناسب در زندگی فرزندان خود مشارکت میکنند. محبت از ویژگیهای اصلی سبک فرزند پروری مقتدرانه است.
مادران و پدران با سبک فرزندپروری مستبدانه پاسخگو نیستند. آنها به شدت کنترلکننده هستند و از فرزند انتظار رفتاری بالغ و فراتر از آنچه که برای سن مناسب است دارند. آنها به جای اینکه با آنها صحبت کنند، و به نظرات و افکار فرزندان خود گوش دهند، بیشتر از آنها فاصله میگیرند.
برخلاف والدین مستبد، والدینی که سبک فرزندپروری سهلگیرانه دارند، بسیار پاسخگوی فرزندان خود هستند و اصلاً خواستار سختگیری نیستند. بچه های آنها می توانند با دخالت های اندک، هر کار که می خواهند، انجام دهند. بر این اساس، آنها قوانینی را که تعیین می کنند، اجرا نمی کنند. این والدین به اندازه والدین مقتدر مراقب و مهربان نیستند.
بی علاقگی و عدم پاسخگویی، ویژگی والدینی است که درگیر نیستند. فرزندان این والدین تا حد زیادی خود را بزرگ میکنند زیرا والدین آنها وقت خود را با آنها نمیگذرانند یا به آنها توجه زیادی نمی کنند. آنها در مورد مدرسه و فعالیتها نمیپرسند و نمیدانند فرزندانشان با چه کسانی وقت میگذرانند یا چه میکنند.
انواع دیگری از فرزندپروری
- فرزندپروری غریزی که در آن افراد به شیوه ای که خود تربیت شدهاند فرزندان خود را تربیت میکنند.
- فرزند پروری دلبسته که در آن پیوند با کودکان بسیار مهم است
- فرزندپروری با هلیکوپتر که در آن والدین مانند هلیکوپتر معلق میشوند و در زندگی فرزندانشان دخالت میکنند
- فرزندپروری مبتنی بر شرم که شامل خشم، تنبیه و شرمساری است
- فرزندپروری مثبت که ریشه در روانشناسی مثبت دارد و به دنبال پرورش کودکانی شاد، درگیر و هدفمند است
تربیت فرزندان با استعداد برای موفقیت در زندگی
تربیت کودکان با استعداد بسیار مهمتر از کمک به آنها برای تعالی تحصیلی و فکری است. شما آنها را برای موفقیت در تمام جنبههای زندگی پرورش خواهید داد. شما استعدادهای منحصر به فرد آنها را تشویق خواهید کرد و در عین حال رشد اجتماعی و عاطفی آنها را پرورش میدهید. تربیت فرزندان با استعداد برای موفقیت به دلیل ماهیت استثنایی آنها چالش برانگیز است.
استعداد داشتن یک توانایی منحصر به فرد است که میتواند به روشهای مختلفی تقویت شود:
-
عقل کلی
-
حوزه های علمی خاص (اغلب علوم، ریاضی، یا هنرهای زبان)
-
خلاقیت (هنر، موسیقی، نویسندگی، تئاتر)
-
رهبری
کودکان تیزهوش اغلب با کمبودهای اجتماعی و مبارزات عاطفی روبرو میشوند. بچه های تیزهوش اغلب دارای رشد ناهمزمان هستند، الگویی از رشد که ناهموار است. در حالی که آنها در زمینه استعداد خود برتر هستند، اغلب در زمینههای دیگر پیشرفت کمتری دارند. یک کودک ممکن است در زبان، (به عنوان مثال) استعداد داشته باشد، اما در ریاضیات نه. یا ممکن است مهارتهای فکری پیشرفتهای داشته باشند، اما از نظر جسمی یا اجتماعی از نظر رشد مشکل داشته باشد. شما می توانید مهارت های فرزند پروری را که برای تربیت فرزند با استعداد خود برای موفقیت در زندگی نیاز دارید، توسعه دهید.
ویژگی فرزندان تیزهوش
تربیت فرزندان با استعداد برای موفقیت به معنای شناخت ویژگی های کودکان تیزهوش است. استعداد داشتن برای هر کودک متفاوت به نظر میرسد. با این حال، ویژگی های خاصی وجود دارد که یک کودک تیزهوش تمایل به داشتن آنها دارد. شناخت این ویژگی ها می تواند به شما در رفع نیازهای منحصر به فرد فرزندتان کمک کند:
- کمال گرایی
- انرژی بالا
- حس شوخ طبعی پیچیده
- تسریع در مهارت خواندن
- دایره لغات گسترده
- کنجکاوی
- حافظه عالی
- بازه توجه طولانی
- توانایی ایجاد ارتباط و دیدن روابط
- تفکر انعطاف پذیر
- تمایل به زیر سوال بردن تقریباً همه چیز
- زبان آموزی سریع
- دغدغه انصاف و عدالت
- حساسیت عاطفی و جسمی
- توسعه ناهمزمان
- حساسیت شدید
تعادل در تربیت فرزندان با استعداد
با شناخت ویژگی های فرزند با استعداد خود، می توانید به والدینی تبدیل شوید که به رشد و شکوفایی فرزند خود کمک میکنند.
تعادل مسئله مهمی در تربیت کودکان با استعداد است. ایجاد تعادل بین نیازهای منحصربهفرد مرتبط با استعداد و نیازهای رشدی آنها یک چالش است. از آنجایی که شما فرزند خود و شخصیت، علایق و نحوه رشد او را میشناسید، با صبر و تمرین می توانید بهترین تعادل را برای فرزند و خانواده خود تعیین کنید.
تعادل در زمینه های مختلف به کودک شما کمک می کند احساس ارزشمندی کند.
بین پرورش فکری و مراقبت از سلامت کل بدن تعادل ایجاد کنید. فرصت های زیادی برای تحریک، کشف و توسعه استعدادها فراهم کنید. همچنین از رشد اجتماعی، عاطفی و فیزیکی فرزندتان حمایت کنید. در این زمینه ها و موارد دیگر با فرزندان خود با آنها ارتباط برقرار کنید. ذهن و بدن کودک خود را با فعالیتهای تحریکآمیز، تغذیه و سلامت روان توسعه دهید تا استرس، اضطراب و افسردگی را کاهش دهید.
سعی کنید از نظم و انضباط استفاده کنید که باعث ایجاد انگیزه در ازای فعالیتهای مثبت میشود. برای تلاش (نه فقط نتایج) از تمجید استفاده کنید.
فرزندتان را تشویق کنید که خودش باشد و در عین حال به او کمک کنید تا هماهنگی با همسالان خود را بیاموزد. بچه ها باید بتوانند ارتباطات معنی داری با همسالان برقرار کنند تا احساس پذیرش و تعلق داشته باشند. استقلال فرزندتان را با اجازه دادن به او در کاوش، خلق کردن، بحث با شما و به طور کلی توسعه استعدادها و علایق خود پرورش دهید.
چگونه یک کودک سالم از نظر عاطفی تربیت کنم؟
سلامت عاطفی فرزندان به سادگی در تلاطمهای زندگی آسیب میبیند. البته والدین به سلامت جسمانی فرزندان خود توجه می کنند و برای بازگرداندن احساس و عملکرد خوب آنها اقداماتی انجام می دهند. با این حال، گاهی اوقات، سلامت عاطفی در دنیای پرتلاطم زندگی خانوادگی نادیده گرفته میشود. مدرسه، تکالیف، فعالیتهای برنامهریزیشده و موارد گاهی سهوا باعث آسیب به سلامت عاطفی فرزندان میشود.
برای پرورش سلامت عاطفی کودکان شما به ابزارهای گران قیمت نیاز ندارید. نحوه تربیت فرزندان سالم از نظر عاطفی با شما و رابطه شما با فرزندانتان آغاز می شود. کیفیت و ماهیت رابطه والد-کودک پایهای است که یک کودک سالم از نظر عاطفی بر آن بنا می شود.
مؤلفه های سلامت عاطفی فرزندان
- توانایی ابراز احساسات به صورت سازنده
- دانستن زمان مکث و نفس کشیدن برای شروع مجدد فعالیت
- دور شدن از فعالیت در زمان مناسب
- داشتن نگرش و دیدگاه سالم روانی
- برخاستن در هنگام زمین خوردن
- اقدامی برای پیشرفت علیرغم مشکلات
- دانستن چگونگی مدیریت خود
- توسعه خودآگاهی
بچه های سالم از نظر عاطفی با این ویژگی ها مطابقت دارند. علاوه بر این ویژگیها، همه بچهها (و نوزادان و بزرگسالان نیز) نیازهای اساسی دارند که وقتی اصلاح شوند، به بچهها در ایجاد موفقیت در مدرسه، فعالیتها، روابط، زندگی خانوادگی و سایر جنبههای زندگی کمک میکنند. درک و برآوردن این نیازها بخشی از نحوه تربیت فرزندان سالم از نظر عاطفی است. الزاماتی برای سلامت عاطفی وجود دارد. از جمله موارد زیر:
- احترام (گوش دادن به آنها، خوب صحبت کردن، رفتار مودبانه با آنها)
- احساس ارزشمندی (به نظرات بچه ها گوش دهید، نظرات آنها را بخواهید، کارهایی را به آنها بدهید)
- پذیرش (آنها را همانطور که هستند دوست داشته باشید، به آنها نخندید، علایق آنها را تشویق کنید)
- گنجاندن (به آنها کمک کنید احساس ارتباط داشته باشند، اجازه دهید در تصمیم گیری شرکت کنند، با هم سرگرم شوند)
- امنیت (ایجاد یک محیط مثبت و ایمن در خانه)
وقتی این نیازهای اساسی بچهها را برآورده می کنید، طبیعتاً سلامت عاطفی آن ها را توسعه می دهید.
چند نکته مفید
عشق و رابطه شما از اهمیت بالایی برخوردار است و برآوردن نیازهای اساسی آنها برای سلامت عاطفی نیز حیاتی است. کارهای دیگری وجود دارد که می توانید هر روز برای فرزندان خود انجام دهید که به طور طبیعی مهارت های عاطفی را ایجاد می کند.
- به آنها کمک کنید نقاط قوت و علایق خود را شناسایی کنند و به آنچه که هستند افتخار کنند.
- وقتی کاری را به خوبی انجام میدهند از آنها سپاسگزاری کنید.
- به آنها کمک کنید تا از راه های تخلیه برای احساسات قوی (ورزش، هنر، موسیقی و غیره) استفاده کنند.
- سلامت عاطفی خود را با مدیریت مثبت استرس و گفتن آنچه انجام میدهید، الگو کنید.
- با آنها کار کنید تا فهرستی از کارهایی که باید هنگام ناراحتی انجام دهند (چیزهای فعال، فعالیت های خلاقانه، فعالیت های آرام) تهیه کنید.
- به نحوه صحبت آنها در مورد خود و دیگران توجه کنید. اگر عمدتاً منفی است، به آنها کمک کنید تا افکار خود را مجدداً تنظیم کنند و به جای تمرکز بر روی نکات منفی، نکات مثبت را ببینند.
- زمانی که احساسات قوی دارند فضای امنی را برای آنها ایجاد کنید (اتاق خواب آنها مکان بسیار خوبی است).
- زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانید، با آنها ارتباط برقرار کنید و تجربیات مثبت داشته باشید.
والدینی که در زندگی فرزندانشان حضور دارند، در دسترس هستند و درگیر هستند، به طور طبیعی رشد عاطفی سالم را تقویت میکنند. هرچه زودتر شروع کنید، بچه هایتان زودتر مهارت های خود را برای سلامت عاطفی توسعه میدهند. این فرآیند میتواند با یک نوزاد تازه متولد شده آغاز شود و تا بزرگسالی ادامه یابد. فقط به یک رابطه قوی، عشق، گوش دادن و راهنمایی ملایم نیاز دارد.
مشخصات فرزند پروری اشتباه
از جمله اثرات بد والدینی میتوان به رفتارهای نافرمانی، مشکلات سلامت روان، مشکلات اجتماعی و روابط، افکار و احساسات منفی اشاره کرد. نمونه ای از اثرات بد فرزند پروری:
- رشد و توسعه ضعیف
- سلامت ضعیف
- پرخاشگری
- رفتار خشونت آمیز
- بد رفتاری
- بزهکاری
- رفتار مجرمانه
- رفتارهای پرخطر (مانند رابطه جنسی، مصرف یا سوء مصرف مواد، بی احتیاطی و غیره)
- عدم کنترل تکانه
- عملکرد ضعیف مدرسه
- فقدان مهارت های اجتماعی
- انزوا
- خطر تبدیل شدن به یک قلدر
- خطر آزار و اذیت شدن
- تاب آوری کم
- ناتوانی در مقابله با مشکلات
- سلامت روان و عملکرد کلی ضعیف
- احساس بی کفایتی
- افسردگی
- اضطراب
- ترس
- بیش از حد هوشیاری
- استرس مزمن بالا
- عزت نفس و اعتماد به نفس پایین
- خودآزاری
- مشکل در تنظیم احساسات
- اختلال شخصیت مرزی
- عدم همدلی
- مشکلات رابطه
- مهارتهای مقابلهای ضعیف
فرزندپروری بد می تواند صدمات زیادی به بار آورد که میٰتواند مادام العمر باشد. چه نوع پدر و مادری با بچه ها این کار را می کند؟
چگونه والدین بد به کودکان آسیب می رساند
<p>فرزند پروری بد فاقد عناصر اساسی است که کودکان برای رشد سالم به آن نیاز دارند از جمله:
- سبک فرزند پروری مثبت
- محبت
- رحم و شفقت – دلسوزی
- مهربانی
- صبر
- نظم و انضباط ثابت
کودکان نه تنها این عناصر مثبت را از دست می دهند، بلکه با کمبودهای جدی ناشی از تربیت بد والدین نیز مواجه می شوند. برخی از سبک ها و ویژگی های فرزند پروری برای کودکان مضر است. والدین مستبد، سهلگیر، غفلتگر و بیش از حد محافظ، خطر آسیب رساندن به فرزندان خود را افزایش میدهند.
والدین مستبد، کنترل کننده و سختگیر هستند. این مادران و پدران به فرزندان خود اجازه نمی دهند تصمیم بگیرند یا انتخاب داشته باشند. آنها به بچه هایشان برای گفتن یا انجام درست کارها اعتماد ندارند و بی اعتمادی خود را به بچه ها منتقل می کنند.
واحد تولید محتوای آکادمی ویموند
